In elk glas zitten twee soorten water en dankzij de kwantumfysica gedragen ze zich anders
Het onderstaande artikel is op basis van wetenschappelijk onderzoek gedaan onder leiding van Stefan Willitsch, professor aan de universiteit van Basel. Het geeft inzicht in het feit dat spinnend (draaiend) water zich anders gedraagt. De wetenschappelijke studie kan gezien worden als een bevestiging voor de unieke werking van de Natec water conditioner waarbij het water mede door de spiraalvormige waterstroom kalkaanslag helpt te voorkomen.
Water bestaat in twee verschillende vormen, die andere kwantum eigenschappen hebben, en ortho-water en para-water genoemd worden. Onderzoekers hebben die twee zogenoemde isomeren van water nu voor het eerst van elkaar gescheiden, en apart laten reageren met een andere stof. En wat blijkt? Para-water reageert daar 25 procent sneller mee dan ortho-water. Het experiment is een grote stap voorwaarts om te begrijpen hoe een abstract fysisch concept uit de kwantumwereld een chemische reactie in de macroscopische wereld kan beïnvloeden.
Water komt op aarde veel voor, we hebben er alle dagen mee te maken, en we denken er niet al te veel over na. Maar water is een bijzonder vreemde stof, en gelukkig maar. Als dat niet het geval zou zijn, zouden we hier waarschijnlijk niet zijn om op te kunnen merken dat het zo vreemd is. Zo heeft water bijvoorbeeld zijn grootste dichtheid bij een temperatuur rond 4 graden Celsius, en niet als ijs bij lagere temperaturen.
Als dat niet het geval zou zijn, zouden vijvers, meren en rivieren van de bodem af dichtvriezen, en al het leven erin doden. Nu drijft ijs op water, en op de bodem van een vijver of meer ligt een laag water van 4 graden, waarin vissen en andere levende wezens kunnen overleven.
Als water bovendien niet zo spectaculair goed zou zijn in het absorberen van warmte, zou onze planeet al lang geleden "overgekookt" zijn, en als watermoleculen niet zo goed zouden zijn in het meenemen van andere chemische stoffen, terwijl ze door membranen kruipen of in bloedvaten stromen, zouden planten en dieren sterven door ondervoeding.
Wetenschappers zoeken al sinds de tijd van Galileo naar een verklaring voor de vreemde eigenschappen van water, maar evident blijkt dat niet te zijn. Nu heeft een team van Zwitserse en Duitse onderzoekers mogelijk een aanzet tot een verklaring gevonden: water bestaat uit twee verschillende types van moleculen, en die twee types gedragen zich op een verschillende manier.
Spin
Alle watermoleculen bestaan uit een enkel groot zuurstofatoom en twee kleinere waterstofatomen, die er als Mickey Mouse-oortjes uitsteken. Maar die watermoleculen kunnen onderverdeeld worden in twee verschillende "isomeren" of types, op basis van een kwantum- eigenschap van de kernen van hun waterstofatomen, de "spin".
Het Engelse woord spin betekent een draaibeweging, rotatie, maar de kernen draaien niet in het rond in de klassieke betekenis. Desondanks heeft de spin van de waterstofkernen een invloed op de rotatie van de watermolecule waar ze deel van uitmaken. Als de spin van de twee waterstofatomen in water in dezelfde richting georiënteerd is, noemen we het water ortho-water, als de spin in verschillende richtingen gaat, noemen we het isomeer para-water.
InnoCentrum: In de compacte Natec unit circuleert het water in een spiraalvormige (Spin) wenteling om een groep van 5 gemodificeerde magneten van hoge kwaliteit. Deze magneten in combinatie met de speciale spiraalvormige waterstroom is een gepatenteerd en uniek systeem. Door de invloed van de magneten en de spiraalvormige beweging van het water ontstaat een verandering in de structuur van de in het water aanwezige ionen. Resultaat is gezonder water en geen kalkaanslag meer in uw woning, kantoor of bedrijfshal.
Para-water reageert een kwart sneller
De spin of roterende beweging van water is normaliter alleen van invloed op microscopisch kleine deeltjes van de kleine kwantumschaal, en dat heeft onderzoekers lange tijd verhinderd van de isomeren van water van elkaar te scheiden. De onderzoekers maakten nu echter gebruik van de "polaire" aard van watermoleculen, het feit dat die een negatieve en een positieve pool hebben.
Door de vreemde, asymmetrische vorm van de watermoleculen, vloeien elektronen op een ongelijke manier over hun oppervlakte. En daardoor is een kant van de watermolecule, die van het zuurstofatoom, negatief geladen, en de andere kant, die van de waterstofmoleculen, positief.
Fig. 4 Theoretical predictions from ab initio calculations and adiabatic capture theory. a Potential-energy profile along the reaction coordinate for the proton transfer reaction between N2H+ and H2O at the CCSD/aug-cc-pVTZ level of theory. The relative energies with respect to the reactants as well as the structures of the stationary points are shown. Blue, red and white spheres represent nitrogen, oxygen, and hydrogen atoms. b, c Rotationally adiabatic, centrifugally corrected long-range interaction potentials for the reaction of the ground states of o- (b) and p- (c) H2O with N2H+ for different values of the total angular momentum quantum number J. In b, the dashed (solid) lines correspond to the |Ω| = 0(1) components of the ortho-ground state. The grey-shaded areas show an estimate of the uncertainty in the experimental collision energy Ecol, indicated by the black horizontal line.
De wetenschappers vuurden een straal watermoleculen door een elektrisch veld, dat zo afgesteld was dat het een licht verschillende druk uitoefende op de polaire ortho- watermoleculen en de polaire para-watermoleculen. Daardoor kwamen die in verschillende "emmertjes" terecht aan het einde van het pad van de straal.
Vervolgens brachten de onderzoekers de voorgesorteerde isomeren in elk emmertje in contact met super gekoelde diazenylium-ionen, die gevangen zaten in een "val". Diazenylium-ionen bestaan uit twee stikstofatomen en een proton, en ze komen veel voor in gaswolken in de interstellaire ruimte. Diazenylium reageert met water door zijn extra proton af te geven aan het water, dat dan H3O wordt in plaats van H2O.
Uit het experiment bleek dat para-water 25 procent sneller reageerde met diazenylium dan ortho-water. Dit effect kan volgens de onderzoekers verklaard worden door het feit dat de nucleaire spin, de spin van de waterstofkernen, ook de rotatie van de watermoleculen beïnvloedt. Dat heeft als gevolg dat er verschillende aantrekkingskrachten inwerken op de partners die betrokken zijn in de chemische reactie. Para-water is in staat om zijn reactiepartner sterker aan te trekken dan de ortho-vorm, wat leidt tot een toegenomen chemische activiteit, zo zeggen de onderzoekers. Die bevindingen uit het experiment werden bevestigd door computersimulaties.
Belangrijke stap voorwaarts
"Voor zover we weten, is deze studie de eerste waarin gemaakt werd dat poly-atomaire neutrale moleculen (zoals water), die geselecteerd werden op hun rotatie-toestand, een reactie aangingen met ionen", schreef het team van de universiteit van Bazel en hun collega's uit Hamburg in hun studie.
Dit experiment, zo schreven ze, betekent een grote stap voorwaarts naar een beter begrip van hoe een abstract natuurkundig concept zoals kwantum-spin, een invloed uitoefent op de chemische reacties die overal rondom ons plaatsvinden, en zelfs in onze lichamen.
Lees ook meer over de meest duurzame en comfortabele ventilatie warmtepomp op onze Nilan pagina.
Het bovenstaande artikel is gepubliceerd op zaterdag 2 juni 2018 voor VRT Nieuws en geschreven door de journalist Luc De Roy.
De volledige studie onder leiding van professor Stefan Willitsch is gepubliceerd in "Nature Communications”. Een Engelstalige PDF van de studie is op aanvraag beschikbaar.